De BFF als trouwambtenaar?
Ja vriendin P is altijd zo ontzettend goed in leuke en hilarische speeches. Ze is creatief, heel “talig”, heeft een prachtige stem en is een plaatje om te zien. Geen wonder dat ze dus gevraagd is door vriendin E om haar trouwambtenaar te zijn. Eigenlijk was het meer in een gekke bui dat ze haar vroeg na een wijntje of twee, drie en in diezelfde melige bui riep vriendin P heel enthousiast “oh ja, leuk, gaan we doen”! Maar de volgende ochtend, in iets nuchtere toestand moet vriendin P toch even slikken. Bij de aanstaande bruid E is het enthousiasme nog onverminderd groot en zij zet alles al in gang zodat P het ook daadwerkelijk kan gaan doen.
Ja, daar sta je dan; je wilt je vriendin niet teleurstellen maar een speech voor die vriendinnengroep of voor je collega’s voelt toch iets anders dan zo’n belangrijk en officieel moment. Toch is het heel goed en vooral leuk om te doen! Iemand zei me eens ‘maar dan zijn alle ogen op mij gericht en dat vind ik niet prettig’ maar zo ervaar ik het niet. Ik ben niet persé een type dat graag in de belangstelling staat. Spreken voor een groep is niet zo’n probleem maar ik dat vind ik juist het mooie aan BABS mogen zijn; ik mag het verhaal vertellen (enorme eer!) maar de ogen zijn absoluut gericht op het bruidspaar!
Inmiddels heb ik meerdere mensen mogen begeleiden bij het voorbereiden en uiteindelijk de uitvoering van een trouwceremonie. Ik merk dat ik dat erg leuk vind. Waar moet je aan denken?
Allereerst moet je voldoende informatie hebben over een aanstaand bruidspaar. Als BFF heb je dat vaak wel maar het zit ‘m in de details! Als BFF heb je een voordeel namelijk je hebt vaak toegang tot overige familieleden en verkrijgt daar vaak de extra waardevolle informatie zodat het voor het paar ook soms nog verrassend is. Ik geef ze vaak mijn vragenlijst mee want dat is sowieso een goede basis. Dan moet je het verhaal schrijven. Ik schrijf al mijn ceremonies uit. Enerzijds beklijft het dan beter en anderzijds zou ik het zo kunnen overdragen op het moment dat iemand door omstandigheden a-la-minute zou moeten inspringen. Dan krijgt men toch een persoonlijk verhaal. Lettertype wat groter en elke nieuwe zin vooraan beginnen want als je dan door zenuwen toch de draad kwijtraakt, kun je het makkelijker terugvinden en weer oppakken.
Daarnaast is je uiterlijk belangrijk; ikzelf zorg altijd dat ik nette kleding en schoenen aan heb want ik draag vaak een toga maar als men dat liever niet heeft (dat kan) dan wil je er nog steeds netjes uitzien. Een toga is wel een aanrader want het maakt je rol wel gelijk duidelijk! Verder haren en make up netjes en, wat ik zelf belangrijk vind, is nette nagels. Vaak fotografeert men het moment van ondertekenen van de trouwakte en dat doet degene die de ceremonie wettelijk mag voltrekken ook, dus nette nagels voor op de foto!
Ik ga binnenkort een soort handleiding maken want ik doe zo’n begeleiding dus best vaak. Maar met hetgeen hier in de deze blog staat kom je al een heel eind. En anders….bel je mij. Ik help je graag!